top of page

PlugPlug Limburg: Groen groen gravel zó groen

PlugPlug Limburg is een prachtige graveltocht doorheen de Hoge en de Lage Kempen. Op zondag 7 mei heb je de keuze tussen routes van 64, 114 of 155 kilometer. Pijltjes hangen er niet. Je navigeert met een gps. Klik hier voor alle info en tickets.

Op elk van de drie routes zal je merken dat Limburg een écht gravelparadijs is. In de laatste ijstijden is veel grind afgezet door de Maas. Dat grind ontgint men nu op verschillende plekken. Zo dicht bij de bron, is er gravel in overvloed!

De routes zijn niet supermoeilijk, maar toch uitdagend genoeg. Het percentage onverhard bedraagt ongeveer 75 procent. Grindwegen worden afgewisseld met wat stukjes single track. Elke 50 kilometer telt ongeveer 250 hoogtemeters. Dat wil zeggen dat je af en toe mag klimmen en dalen, maar dat er toch genoeg vlakke stukjes zijn om te bekomen of om te vlammen.

Welke route je ook kiest: de natuurpracht is overweldigend. De bossen zijn hier schier eindeloos. De heidevelden zonder meer magnifiek. Vanuit Lanaken fiets je recht het groen in. De rest van de rit kom je er niet meer uit.



Lussen langs het buffet


Op het kaartje ziet de route er uit als een bloem met drie kroonbladeren. Elk van die kroonbladeren is een lus rond de bevoorrading.

De route van 64 kilometer is de basislus. Sowieso fiets je eerst 31 kilometer van de start in Lanaken tot aan de bevoorrading. Biedt 64 kilometer genoeg pret voor jou? Dan fiets je van de bevoorrading direct terug naar Lanaken.

Wil je de pret graag wat langer laten duren? Dan hebben we vanuit de bevoorrading nog twee extra lussen in petto. Lus 1 ligt op de routes van 114 en 155 kilometer en is 50 km lang. Lus 2 heeft een lengte van 41 kilometer en ligt enkel op de allerlangste afstand. Na elke lus kan je ervoor kiezen om de basislus terug naar start te volgen.

De bevoorrading ligt bij het oude treinstation van As. Op de 64 kilometer passeer je één keer langs het buffet, op de 114 kilometer twee keer en op de 155 kilometer drie keer. Drie keer? Trakteren!



Van start tot bevoorrading (64 + 114 + 155 km)


Vertrekken doe je op een mooi gravelpad langs het kanaal. Vijf kilometer verder staat het Kasteel Pietersheim te blinken. Vanaf hier trek je het bos in. Hoor hoe het grind knettert en knappert en knispert!

In de eerste kilometers passeer je al een aantal hoogtepunten. Op heerlijke gravelpaadjes slalom je van de Neerharerheide naar de Mechelse Heide. Halfweg ligt de Appermansvijver. Een hangmat nodigt uit om even te verpozen.

Maar misschien is dat nog niet nodig? Het eerste deel van de route is zeker niet het zwaarste. Pas na 25 kilometer krijg je de eerste serieuze hindernis voor de wielen. Midden in het Lanklaarderbos beklim je de steilrand van het Kempens Plateau. Dit is een echt wel een héél steil pukkeltje. Laten we het de Muur van Lanklaar dopen. Blijven trappen? Of toch afstappen?

Boven zetten we over vlakkere wegen koers naar de bevoorrading. Na een stukje asfalt beklim je de talud van een oude spoorweg. Het spoor is nog niet weg. ‘Look at me, I’m a train on a track. I’m a train. I’m a train. I’m a chuka train, yeah!’



Extra lus 1 (114 en 155 km)


Deelnemers aan de 114 en 155 kilometer kiezen na de bevoorrading voor extra lus 1. Deze lus heeft een lengte van 50 kilometer en stuurt je helemaal tot in Houthalen.

De eerste tien kilometer blijf je ruwweg de spoorweg volgen. Altijd rechtdoor? Is dat niet saai? Mis poes! De afwisseling van gravelwegen en single tracks zal je niet vervelen.

Op De Teut mag je even de veldrijder in jezelf bovenhalen. Je krijgt er een paar technische en zanderige single tracks voorgeschoteld. Wie zich Wout Van Aert wil voelen, duikt naast het lijntje op de GPS de Kuil van Zonhoven in. Plezant? Of toch vooral plezand?

Op de Ten Hagedoornheide liggen een paar wonderbaarlijk mooie gravelwegen. Eerst doorklief je het heidegebied rechttoe rechtaan. Na een scherpe bocht naar rechts volgt een grandioze gravelweg die van het ene naar het andere plaatje slingert.

In Zwartberg maak je kennis met het verleden van de streek. Mijnwerkershuisjes liggen er in de schaduw van de mijnkathedraal. Voorbij het stadion van KRC Genk beklim je ook de terril van Waterschei. Helemaal tot boven mag je niet op de fiets. Maar ook vanaf de flanken heb je een fantastisch uitzicht over gans de streek.



Extra lus 2 (enkel op de 155 km)


De tweede lus vanaf de bevoorrading is 41 kilometer lang. Het eerste deel van de lus trekt richting Duinengordel. Op de Oudsberg fietsen we langs het grootste stuifduinencomplex van Vlaanderen. Daarna stuurt de GPS je richting Gruitroderbos en Solterheide. De route blijft vlak en snel en gravelicious…

Vanaf Neeroeteren verandert het karakter van de route totaal. We laten je namelijk een keer of vier-vijf de steilrand van het Kempens Plateau beklimmen, telkens toch goed voor een vijftigtal hoogtemeters. Puffend hijs je je omhoog. Bluffend duik je naar beneden.

Dit stukje van de route is niet alleen pittiger, maar ook technischer. Hier en daar maken we een gravelvriendelijke zijsprong, maar in grote lijnen volgen we de mountainbikeroute. Die is best uitdagend.

Op de Platte Lindenberg krijg je – hoe raar dat ook mag klinken – nog een laatste klim voor de wielen. Het laatste stuk naar de bevoorrading is wel vlak. Dat kan je gebruiken om even uit te blazen of om je gemiddelde snelheid wat op te drijven.



Naar de aankomst (64 + 114 + 155 km)


Vanaf de laatste bevoorrading heb je nog 33 kilometer te gaan. Dit stuk ligt op elk van de drie routes. Langs de Oeleinderheide en de Kattevennen gravel je naar de bossen van Zutendaal.

Ook op dit stuk liggen een paar fantastische grindwegen. Onze absolute favoriet maakt een grote boog rond de Hesselsberg. Onder het goedkeurend oog van de Heilige Maagd Maria wringt het grind zich in honderd bochten. Meteen daarna volgt een fantastisch plankenpaadje over een moeras en een uitdagend klimmetje naar een andere gravelweg. Zoveel sensaties in twee-drie minuten. Wooow!

Afronden doen we in stijl. De laatste kilometers blijft de route mooi golven. Heel lang zijn de klimmetjes niet, maar helemaal vlak wordt het nooit. Tot aan de finish in Lanaken blijft groen de rode draad. Groen groen gravel zó groen: dát is PlugPlug Limburg!


Klik hier voor alle info en tickets.


Hoogteprofielen




Tekst: Nick Schuermans

Foto's: Pieter Stockmans en Nick Schuermans






bottom of page